مصلوب دو چشمان ترت خواهم ماند/ سه رباعی از عیسی محمدی

رباعی اول:

مصلوب دو چشمان ترت خواهم ماند

بی‌بال‌ترین! بال و پرت خواهم ماند

ای بوسه تو، مرگ تمامیت من!

سقراط غزلنوش لبت خواهم ماند!

 رباعی دوم:

این خاطره‌های خسته، کافی است مرا

آیینه زنگ بسته، کافی است مرا

من ماندم و آسمان و درویشی محض:

یک پنجره شکسته کافی است مرا

رباعی سوم:

مرموزتر از چراغ جادو شده‌ای

خاموش‌تر از دو چشم بی‌سو شده‌ای

ای عشق! چه بر شکوه نامت رفته است؟

آنگاه، که عاجزانه "تابو" شده‌ای