رباعی اول:
چرخی بزن و باده ما را پر کن
این ساغر گلگون بلا را پر کن
برخیز و ز تصویر پر از جام خودت
این آینه‌های بی‌نوا را پر کن
رباعی دوم:
آتش بزن این خاطره‌های بد را
بر باد بده جام و غم بی‌حد را
در وادی اختیار، پاسوز توایم
آتش زده‌ایم، این همه «باید» را
رباعی سوم:
ای دوست، کدام آینه در حد تو بود؟
یا مرز کدام آینه، در حد تو بود؟
هر جا بروم، دوباره محکوم توام
از فرش به عرش، جملگی رد تو بود
رباعی اول:
در هرم نفس‌های تو جان خواهم داد
خود را به جهان، باز نشان خواهم داد
ای خاطره انگیزترین نام جهان!
با نام تو، ایمان به جهان خواهم داد
رباعی دوم:
ای سوته‌دل خسته من، خواب چرا؟
در قلب تو صد پیچ و دو صد تاب، چرا؟
تو قافله پر از تب خورشیدی
آوارگی یک شب مهتاب چرا؟
رباعی سوم:
تو، روح منی و من، تنم ای ساقی
در نام تو، خیمه می‌زنم ای ساقی
آغازی و پایانی از این شور مجوی
من عاشق عاشق شدنم ای ساقی
