رباعی اول:
میدان ولیعصر، در ساعت عصر
از گوشه پارک گفتگو تا پل نصر
هرجا بروم خاطره‌ات خواهد بود
از قلهک و چیذر و قبا تا شب قصر
رباعی دوم:
می‌بارم، اگر سبز اگر بی‌جان است
انگار تمامیت من ایمان است
می‌بارم و انتظار جبرانم نیست
دستور زبان من اگر باران است
رباعی سوم:
دنیا پر قیل و قال؛ ساکت بشوید!
مردان فسرده‌حال! ساکت بشوید...
از گفت شما بوی فضاحت جاری است؛
ای قوم بریده بال! ساکت بشوید....
رباعی اول:
بعد از تو بعید است که دل، دل بشود
دریازده شور، به ساحل بشود
شیر و عسل و بلبل و رودش با من
لبخند بزن؛ بهشت کامل بشود
رباعی دوم:
من می روم از شهر، صراطش با تو
پاشیدن آب و صلواتش با تو
بی نام «علی»، فرصت ماندن صفر است
توضیح تمام واضحاتش با تو
رباعی سوم:
پارو زده‌ام تمام این فاصله را
تا ختم کنم، تمام این غائله را
من «دور» شدم، هر چه تلاشم «بیش» است!
باید که چگونه حل کنم مساله را؟
رباعی اول:
در هرم نفس‌های تو جان خواهم داد
خود را به جهان، باز نشان خواهم داد
ای خاطره انگیزترین نام جهان!
با نام تو، ایمان به جهان خواهم داد
رباعی دوم:
ای سوته‌دل خسته من، خواب چرا؟
در قلب تو صد پیچ و دو صد تاب، چرا؟
تو قافله پر از تب خورشیدی
آوارگی یک شب مهتاب چرا؟
رباعی سوم:
تو، روح منی و من، تنم ای ساقی
در نام تو، خیمه می‌زنم ای ساقی
آغازی و پایانی از این شور مجوی
من عاشق عاشق شدنم ای ساقی
