مهمان ضمیر ناخودآگاه منی/ چهار رباعی جدید از عیسی محمدی
شنبه, ۷ مهر ۱۳۹۷، ۱۰:۵۴ ق.ظ
رباعی اول:
آن چشم - و آن چشم - چه با جانم کرد
طوفان نگاه تو چه عریانم کرد
یک زلزله‌ای آمد و من خاک شدم
عقلی که «دلم» بود، چه ویرانم کرد
رباعی دوم:
تو آمدی و کلوچه‌ای در دستت
این قلب بزرگ، نوچه‌ای در دستت
بن‌بست‌ترین شبم گذرگاه تو شد
با رمز عبور کوچه‌ای در دستت
رباعی سوم:
دلتنگی گاه و - نیز- بی گاه منی
تصویر درون برکه ماه منی
تاراندن تو از دل من بیهوده است
مهمان ضمیر ناخودآگاه منی!
رباعی چهارم:
سرخی لب‌های تو در یادم نیست
دنیای تو، گنجایش فریادم نیست
نه یادی و فریادی و فرهادی، وای!
انگار که اسم من، دگر آدم نیست
